Springbok

9 februari 2016 - Springbok, Zuid-Afrika

’s Avonds zijn we nog gaan eten in het restaurant van het park. Aansluitend wilden we de ‘Falls by night’ bekijken. Toen wij na het eten naar buiten liepen, was het inmiddels helemaal donker. Boven ons een prachtige sterrenhemel. In de verte zagen we het lichtschijnsel van de verlichte waterval, maar het pad ernaartoe was aardedonker. Nu heb ik op mijn telefoon de zaklamp-app geïnstalleerd, dus konden we toch tussen de struiken door en over trappetjes en vlonders naar de waterval. Voor zover het wildlife al actief was, lieten ze ons gelukkig met rust. De waterval was inderdaad verlicht, maar daarmee was dan ook alles gezegd. We hadden ons er een beetje meer van voorgesteld.

De volgende ochtend vertrokken we na het ontbijt richting Springbok, waarbij we onderweg eerst nog even de ‘Waterwiele’ bij Kakamas wilden bekijken. Dit zijn grote schoepenraderen die in kleine irrigatiekanaaltjes liggen en vandaaruit water over de akkers kunnen scheppen. Leuk, maar ook weer blij dat we daar gisteren niet 50 km heen en terug voor waren gereden. In Kakamas kwamen we ook langs een ‘Hoërskool’ (nog nooit was een trema zó belangrijk). Vanaf Kakamas was het circa 300 km bijna rechte weg naar Springbok. Ergens halverwege kwamen we door het plaatsje Pofadder, waar we koffie dronken in een alleraardigst winkeltje, maar voor de rest was een dorre, kale bedoening. Het scheelde dat je op de tweebaansweg 120 km/uur mocht rijden. Op de teller is dat dus 130, maar nóg werden we af en toe ingehaald door de spaarzame auto’s die ook naar Springbok wilden.

Rond een uur ’s middags kwamen we aan in Springbok. Na het inchecken zijn we even in de stad gaan lunchen en hebben we een paar boodschappen gedaan (klinkt wat netter dan ‘drank ingekocht’). Aangezien we hier weer 2 nachten zijn, hebben we het de rest van de middag lekker rustig aan gedaan. Er is hier ook een zwembadje, maar je kunt door de algen de bodem niet zien, dus hebben we daar maar geen gebruik van gemaakt.

’s Avonds zijn we naar een steakhouse geweest, ons aanbevolen door de beheerder van het overnachtingsadres. Je zou er zo voorbijgelopen zijn, want het restaurant bevond zich in een kelder. De beheerder had niets te veel gezegd, want het eten was er inderdaad uitstekend. Met alle visrestaurants aan de kust nog in het vooruitzicht, gingen we deze keer voor de biefstuk (ik) en de Schnitzel (Sandra). Mijn met brandewijn geflambeerde biefstuk was uit de kunst; botermals en met heerlijke champignonnetjes, hier sampioens geheten. Sandra had om een kleine schnitzel gevraagd, maar die hadden ze niet. Wie schetst onze verbazing toen ze een bord met daarop 2 flinke schnitzels kreeg voorgeschoteld? Heerlijk, maar ze heeft er maar eentje opgegeten. Of ze de subtiele hint begrepen, weten we niet. In ieder geval een prima locatie met vriendelijk personeel en heerlijk eten.

Vanochtend zijn we begonnen met een rondrit door het Goegap natuurreservaat. Voor sedans was wederom slechts een beperkt deel van het park open, maar we hebben toch een prachtige rit gemaakt en diverse gemsbokken en (hoe kan het ook anders) springbokken gezien. Daarna gingen we naar Nababeep voor het kopermijnmuseum. Vrij klein, maar toch best aardig om te zien onder welke moeilijke omstandigheden de mensen hier vroeger werkten. Een van de tentoongestelde zaken was een neusdouche waarmee je je hele neusholte moest volspuiten. Pas na 2 minuten neus dichtknijpen mocht je de vloeistof weer laten ontsnappen. Geeft wel een beetje aan hoe smerig het in de mijn geweest moet zijn.

Daarna op weg naar de Spektakelpas, een kilometer of 30 richting Kleinsee. We bleken er al voorbij vóór we er erg in hadden. Er was ook helemaal geen parkeerplaats of uitzichtspunt bij. Het uitzicht over de dalen is echt wel mooi hoor, maar we hebben inmiddels veel foto’s van het voorjaar gezien en dan staat hier de hele wereld in bloei. We zijn voor dit stuk van Zuid-Afrika toch niet helemaal in de juiste tijd van het jaar, het is hier nu gort- en gortdroog. Maar we vermaken ons prima hoor. Straks aan de kust en in het zuiden, zal het vermoedelijk wel wat groener zijn.

Foto’s

2 Reacties

  1. Martin:
    9 februari 2016
    Hoe belangrijk "boodschappen" zijn in een stoffig land! Mooi verwoord Siebo.
    ps. Zaklamp app. bij ons ook handig hoor....
  2. Marjon Hoeks:
    9 februari 2016
    Het schijnt nu ook extreem droog te zijn. Las ik.