Kaapstad

De 35 km dirtroad kostten ons wederom een uur, maar de banden bleven heel. Tegen koffietijd stopten we bij een vrij groot tankstation en tijdens het tanken gingen 5 bedienden driftig aan de slag onze auto te ontdoen van ruim een week woestijnzand. Ik geef toe dat dat een ongebruikelijk maat lijkt, maar als ik zo bekeek leek het minstens 5 kilo. De ene na de andere gieter schoon water veranderde in een bruinrode modderstroom, maar na 10 minuten zag de auto er dan toch weer als nieuw uit.

De beschrijving van de route naar ons overnachtingsadres in Kaapstad pakte niet uit zoals we gewend waren, we kregen maar niet de M63 naar Muizenberg in zicht. Ook de Tomtom bracht ons niet waar we wilden zijn, omdat Sandra Stephenway i.p.v. Stephenstreet had ingevoerd (moest ook verboden worden in dezelfde stad). Toen dat eenmaal was gecorrigeerd, kwamen we toch vrij snel bij Guesthouse Welgelegen.

Nadat we ons op onze kamer hadden geïnstalleerd, gingen we te voet richting Company’s garden met onze GPS op zak om enkele geocaches in de buurt te zoeken. Eén daarvan was een zogeheten ‘trackable hotel’ waar we 2 uit Nederland meegebrachte trackables wilden achterlaten. Nou, dat is dan ook meteen de enige cache die we vonden. Bij de een was het te druk om uitgebreid te gaan zoeken, bij een ander zat een zwerver op een bankje dat hij duidelijk als zijn huis zag, bij de volgende stond een geparkeerde vrachtauto zodanig in de weg dat we er niet bij konden en de laatste moest bij een telefooncel bij een kerk liggen, maar wat we ook zochten, we vonden hem niet.

Op de terugweg naar het hotel nog even rugby gekeken bij een Ierse pub. Beter dan cricket, maar ook een stom spel. Na elke 5 meter liggen ze met 10 man in een knoop. ’s Avonds lekker gegeten in de buurt van ons guesthouse.

De volgende ochtend gingen we met de taxi (in Kaapstad altijd, tenzij anders vermeld) naar ‘The Waterfront’, hét uitgaansgebied van Kaapstad. We begonnen bij het Two Oceans Aquarium (interessant) en wandelden vervolgens via een handcraftcentrum (leuke dingen) naar het echte uitgaanscentrum, met vele malls en restaurants. Gezellige Afrikaanse straatmuziek en prima weer. Hier hebben we ook 4 rondjes in het aanwezige reuzenrad gedraaid. Ondertussen keken we de hele tijd naar de Tafelberg, maar daar hing de meeste tijd zo half een wolkje overheen. Bezoek nog maar even uitstellen.

’s Middags zijn we naar de botanische tuin Kirstenbosch gegaan, aan de achterzijde van de Tafelberg. Dit was een erg mooie, geaccidenteerde tuin met allerlei bomen en planten die je in Europa niet ziet. Ook was er een mooi boomtoppenpad. Later die dag zou er een concert van een of andere popgroep plaatsvinden en het werd gestaag drukker in de tuin. Toen wij tegen vieren weggingen stond er een eindeloos lange file vanuit Kaapstad richting Kirstenbosch. Díe waren wij mooi voor geweest. ’s Avonds hebben we gegeten bij een prima restaurant aan The Waterfront. Maar goed dat we hadden gereserveerd, want Valentijnsdag is hier veel drukker dan bij ons.

Maandagochtend stond onze trip naar Robbeneiland gepland. Hoewel je het goed kunt zien liggen vanuit Kaapstad, was het nog zeker 45 minuten varen over woelige baren. Aangekomen op Robbeneiland werden wij ingedeeld bij de groep die eerst de gevangenis zou bezoeken en daarna de rondrit over het eiland zou maken. Wat het heel bijzonder maakte was dat we een gids kregen (Thulani Mabaso) die zelf 10 jaar als politiek gevangene heeft vastgezeten op Robbeneiland. We weten allemaal dat daar vreselijke dingen hebben plaatsgevonden, maar verteld door iemand die ze aan den lijve heeft ondervonden, werd je er helemaal koud van. De manier waarop hij vertelde over de inspirerende rol van Mandela tijdens hun gevangenschap, was zeer indrukwekkend. Hoewel ik de film al heb gezien, ga ik thuis toch nog maar eens ‘A long walk to freedom’ lezen. Uiteraard hebben we de cel van Mandela gezien en die van vele anderen. Op de wand van elke cel hing een persoonlijke notitie van de gevangene die er gezeten had. Indrukwekkend allemaal. De aansluitende rondrit over het eiland voegde niet zo veel meer toe, mede door de erg routineuze benadering van de busgids, maar al met al was Robbeneiland een zeer geslaagde excursie.

Eenmaal terug aan vaste wal hingen er nog steeds wat wolken rond de top van de Tafelberg, de tijd begon nu toch wat te dringen. Een Belgisch biertje later was hij dan toch uit de wolken. Meteen een taxi geboekt naar de kabelbaan, waar de wachtrij gelukkig kort bleek. Amper een half uur na ons vertrek vanaf The Waterfront stonden we boven op de Tafelberg te genieten van een schitterend uitzicht over Kaapstad. We wisten dat het in de wolken geen zin had om erheen te gaan, maar waren toch wel erg blij dat het nu gelukt was. Uiteraard kun je in goed 2 dagen niet heel Kaapstad zien, maar de belangrijkste dingen hebben we in ieder geval kunnen doen.